نخ جراحی

نخ جراحی یک ابزار یا وسیله بسیار مهم و پرکاربرد در صنعت پزشکی می‌باشد. از نخ بخیه برای جراحت های عمیق، بستن پوست پس از جراحی، بستن رگ های بزرگ و کوچک و همچنین برای ترمیم تاندون و نیام نیز استفاده می‌شود. به طور کلی بخیه زدن به معنی دوختن یا گره زدن قسمت از بدن برای جلوگیری از خونریزی می‌باشد.

دسته بندی های نخ جراحی

نخ های بخیه دسته بندی های زیادی دارند که اصلی ترین آن‌ها شامل:

1. جذبی یا غیر جذبی بودن
2. مونوفیلامنت یا مولتی فیلامنت بودن
3. طبیعی یا مصنوعی بودن

مهم ترین دسته‌بندی که عموم مردم نیز با آن آشنا هستند، جذبی یا غیر جذبی بودن است. از جمله نخ های قابل جذب، نخ های کت گوت و کرومیک، ویکریل (PGA) و PDS می‌باشند. نخ های غیر قابل جذب نیز نخ های جراحی نایلونی، سیلک و سیمی می‌باشند.

نخ جراحی قابل جذب

نخ کات گوت : این نخ ها از کلاژن روده گوسفند ساخته شده و به دو نوع ساده و کرومیک دسته‌بندی می‌شوند. این نوع نخ بخیه توسط آنزیم های بدن به طور کامل جذب شده و اثری از آن باقی نخواهد ماند.

نخ ویکریل (PGA) : این نخ بخیه نیز به صورت جذبی و با الیاف مصنوعی می‌باشد. این نوع از نخ از پلی گلیکولیک اسید یا PGA تولید شده و ظرف مدت 2 الی 3 ماه به طور کامل، به صورت هیدرولیز جذب می‌شود. این نخ بخیه 2 الی 3 هفته خاصیت کششی خود را حفظ می‌کند.

نخ جراحی غیر قابل جذب

نخ نایلونی : خاصیت اصلی نخ های نایلونی، قدرت کششی بالای آن‌ها می‌باشد به طوری که تا دوسال می‌توانند این قدرت کشش را حفظ کنند. البته پس از مدت مشخصی که توسط پزشک تعیین می‌شود، باید کشیده شده و از بدن خارج شود.

نخ سیلک : این نخ جراحی از جنس ابریشم بوده که الیاف طبیعی است. این نخ غیر قابل جذب بوده و خاصیت کشسانی مناسبی نیز دارد. معمولا از این جنس نخ برای بخیه زدن بافت های نرم مانند چشم استفاده می‌شود. همچنین به دلیل جنسی که دارند، باید در محیط خشک نگهداری شوند.

نخ جراحی مونوفیلامنت یا مولتی فیلامنت

در این دسته بندی دو نوع کلی قرار گرفته است که نخ های بخیه مونوفیلامنت نخ هایی هستند که از یک رشته تشکیل شده‌اند. از ویژگی های این نوع نخ می‌توان به عبور آسان‌تر از بافت بدن و کاهش احتمال عفونت اشاره کرد. نخ های تک رشته‌ای انعطاف پذیری بالاتری نسبت به چند رشته‌ای و مولتی فیلامنت دارند که باعث شده دقت پزشک بیشتر بوده و راحت تر اقدام به گره زدن کند.

نخ بخیه مولتی فیلامنت نیز چند رشته‌ای بوده، قطر بیشتری داشته و گره پایدار تری را نیز دارند. همچنین به دلیل ضخامت آن، استحکام آن بیشتر است.